‘Ik kwalificeer mezelf vaak als omnivoor,
maar ben toch in de eerste plaats historicus,
met een passie voor onderwijs en cultuur.’
Put your money where your mouth is!
Toen ik in 2010 naar Brabant kwam om directeur te worden van het kort daarvoor tot stand gekomen brabants kenniscentrum kunst en cultuur (bkkc) verkeerde de culturele sector in crisis. In oktober van dat jaar trad het eerste kabinet-Rutte aan, het kabinet van VVD en CDA dat met gedoogsteun van de PVV een beleid zou gaan voeren waarbij, zo kondigde de nieuwe premier aan, rechts Nederland zijn vingers zou aflikken.[1]Mark Rutte op 3 mei 2010, bij het in eerste instantie mislukken van de gesprekken tussen VVD, CDA en PVV. En blijkbaar verlekkerde rechts Nederland zich bij [...]
Wie is?
Ik kwalificeer mezelf vaak als omnivoor, maar ben toch in de eerste plaats historicus, met een passie voor onderwijs en cultuur.
Waarom historicus? Omdat de geschiedenis mij de mogelijkheid geeft te reizen in de tijd. Maar ook omdat ik kennis van dat verleden nodig heb om de tijd waarin ik leef te begrijpen, daar zinvol in te kunnen acteren. En vanwaar die passie voor onderwijs en cultuur? Omdat ik ervan overtuigd ben dat onderwijs en cultuur grote infrastructurele betekenis voor onze samenleving hebben.
Lees meer
De Geuzen van de Negentiende Eeuw
In 1992 promoveerde ik bij Hermann von der Dunk op op De Geuzen van de Negentiende Eeuw. Abraham Kuyper en Zuid-Afrika, een studie over de ontwikkeling van de buitenlands politieke opvattingen van de antirevolutionaire voorman Abraham Kuyper, het Nederlands nationalisme van de late negentiende eeuw en de rol daarin van het conflict tussen Boeren en Britten in Zuid-Afrika.
Kunst en cultuur in een verdeelde samenleving
In 2018 fuseerden Kunstbalie en bkkc | brabants kenniscentrum kunst en cultuur tot de nieuwe organisatie Kunstloc Brabant. In de loop van het fusieproces werd mij met enige regelmaat gevraagd: wat drijft je? Dat resulteerde begin 2019 in een essay, ‘Kunst en cultuur in een verdeelde samenleving’.
Ik ben daar sindsdien aan blijven schrijven, met een zich telkens vernieuwende versie als resultaat. Over het neoliberalisme als oorzaak van de steeds voelbaarder maatschappelijke verdeeldheid. Over het gebrek aan politiek draagvlak voor kunst en cultuur. Over autonomie en intrinsieke waarde als misverstand. Over de betekenis van kunst en cultuur voor identiteit, sociale cohesie en welvaart en welzijn. Over het belang van cultuureducatie.
Leg uit of pas aan!
In de Tilburgse LocHal werd op 21 juni de derde editie van de Waarde van Cultuur gepresenteerd, een tweejaarlijks onderzoek naar ‘de staat van de culturele sector in Noord-Brabant’. Interessant ook voor iedereen buiten Brabant, omdat de Brabantse cijfers in een landelijk perspectief worden gezet. En deze keer extra interessant omdat het het eerste breed opgezette onderzoek is dat inzicht geeft in de effecten van de coronacrisis op de culturele sector.[fn]Bo Broers, Henk Vinken, Gosuin van Heeswijk (coördinatie en redactie), Waarde van Cultuur 2022, Kunstloc Brabant, Het PON & Telos, Pyrrhula Research Consultants, Boekmanstichting [...]
Cultuur als investering
Ik wil het met u hebben over het gesprek zoals we het hier in Breda, in Brabant, in onze samenleving voeren, moeten voeren over cultuur. Ik heb daar van de organisatie 10 minuten voor gekregen. Dus het gaat een beetje ‘van dik hout zaagt men planken’. De nuances moet u er vanavond even zelf bij bedenken. Ik doe het aan de hand van 6 stellingen. 1. De culturele sector moet minder praten over artistieke autonomie en intrinsieke waarde. Ja, cultuur heeft intrinsieke waarde. Ja, artistieke autonomie heeft een functie. Maar artistieke autonomie en intrinsieke [...]
Kansen
We hebben, eindelijk, een nieuw kabinet. Het tekent, het moet gezegd, voor een ambitieus programma dat lijkt te breken met het neoliberale discours dat, met zijn nadruk op een terugtredende overheid, eigen verantwoordelijkheid, privatisering, schaalvergroting, flexibilisering van de arbeidsmarkt, liberalisering van de kapitaalmarkt en globalisering, sinds het eind van de jaren zeventig van de vorige eeuw de politieke toon zette. Al meer dan twintig jaar worden Nobelprijzen uitgereikt aan wetenschappers die laten zien dat de veronderstellingen waarop dit neoliberalisme steunt niet houdbaar zijn: individuen laten zich niet door louter rationele overwegingen leiden, marktwerking resulteert niet [...]
Referenties
| ↑1 | Mark Rutte op 3 mei 2010, bij het in eerste instantie mislukken van de gesprekken tussen VVD, CDA en PVV. |
|---|