‘Ik kwalificeer mezelf vaak als omnivoor,
maar ben toch in de eerste plaats historicus,
met een passie voor onderwijs en cultuur.’
Het verdelen van schaarste
Afgelopen jaar was ik opnieuw betrokken bij het vierjaarlijkse circus waarin besloten wordt over het lot van gesubsidieerde aanbieders in het culturele circuit, ditmaal als voorzitter van de commissie Podia (podiumkunsten en debat), een van de commissies die het bestuur van het Amsterdams Fonds voor de Kunst adviseerde over de toekenning van meerjarige subsidies. Bij ‘mijn’ commissie lagen 22 van de in totaal 275 bij het AFK ingediende aanvragen voor. We waren verantwoordelijk voor een advies over de toekenning van €17,2 miljoen van de jaarlijks €51,2 miljoen te verdelen middelen. Het ging dus om naar [...]
Wie is?
Ik kwalificeer mezelf vaak als omnivoor, maar ben toch in de eerste plaats historicus, met een passie voor onderwijs en cultuur.
Waarom historicus? Omdat de geschiedenis mij de mogelijkheid geeft te reizen in de tijd. Maar ook omdat ik kennis van dat verleden nodig heb om de tijd waarin ik leef te begrijpen, daar zinvol in te kunnen acteren. En vanwaar die passie voor onderwijs en cultuur? Omdat ik ervan overtuigd ben dat onderwijs en cultuur grote infrastructurele betekenis voor onze samenleving hebben.
Lees meer
De Geuzen van de Negentiende Eeuw
In 1992 promoveerde ik bij Hermann von der Dunk op op De Geuzen van de Negentiende Eeuw. Abraham Kuyper en Zuid-Afrika, een studie over de ontwikkeling van de buitenlands politieke opvattingen van de antirevolutionaire voorman Abraham Kuyper, het Nederlands nationalisme van de late negentiende eeuw en de rol daarin van het conflict tussen Boeren en Britten in Zuid-Afrika.
Kunst en cultuur in een verdeelde samenleving
In 2018 fuseerden Kunstbalie en bkkc | brabants kenniscentrum kunst en cultuur tot de nieuwe organisatie Kunstloc Brabant. In de loop van het fusieproces werd mij met enige regelmaat gevraagd: wat drijft je? Dat resulteerde begin 2019 in een essay, ‘Kunst en cultuur in een verdeelde samenleving’.
Ik ben daar sindsdien aan blijven schrijven, met een zich telkens vernieuwende versie als resultaat. Over het neoliberalisme als oorzaak van de steeds voelbaarder maatschappelijke verdeeldheid. Over het gebrek aan politiek draagvlak voor kunst en cultuur. Over autonomie en intrinsieke waarde als misverstand. Over de betekenis van kunst en cultuur voor identiteit, sociale cohesie en welvaart en welzijn. Over het belang van cultuureducatie.
Nogmaals: Cultuur aan de Zaan
Toen ik vorige week schreef over de positie van Zaanstad in de ‘nationale cultuur-benchmark’,[1]Chris van Koppen, Cultuur aan de Zaan – een benchmark, 29 september 2023. ging het mij niet in de eerste plaats om de hoogte van de Zaanse cultuurbegroting, maar om het argument waarmee wethouder Wessel Breunesse die hoogte verdedigde: ‘Zaanstad is nu eenmaal geen stad maar een verzameling van dorpen en een stad.’[2]Piet Bakker, ‘Wethouder Breunesse: evenementen-vergunning moet eenvoudiger’. De Orkaan 26 september 2023. Dat is een ondeugdelijk argument. Als je aan de ruimtelijke configuratie van Zaanstad al argumenten wil ontlenen [...]
Cultuur aan de Zaan – een benchmark
Afgelopen maandag, 25 september, werd in Café De Fabriek gediscussieerd over het Zaanse cultuurbeleid. Wethouder Wessel Breunesse (GroenLinks) werd daar geconfronteerd met de ‘nationale cultuur-benchmark’, waarin Zaanstad onder gemiddeld presteert. De wethouder lag er niet van wakker, omdat ‘Zaanstad nu eenmaal geen stad is maar een verzameling van dorpen en een stad’.[3]Piet Bakker, ‘Wethouder Breunesse: evenementen-vergunning moet eenvoudiger’. De Orkaan 26 september 2023. Ja, dus? vroeg ik mij toen af. Benchmark De ‘nationale cultuurbenchmark’ is het Onderzoek detaillering cultuurlasten gemeenten en provincies dat iedere twee jaar door het CBS wordt gepubliceerd, op basis van [...]
Cultuur: de kern voor de ontwikkeling van jonge mensen!
Er is weinig discussie over: in onderwijs en onderzoek zijn nieuwsgierigheid, verbazing en verbeelding de drijvende krachten. Verbeelding nodigt uit tot een brede oriëntatie op de wereld, waarin niet alleen ruimte is voor de vraag naar ‘hoe’, maar ook voor vragen naar ‘wat’ en ‘waarom’. Bij onderwijs gaat het, aldus onderwijspedagoog Gert Biesta, om ‘het in dialoog brengen van kind en wereld’, ‘het in de richting van de wereld keren van kinderen en jongeren en […] het wekken van hun verlangen om in en met de wereld te zijn en niet slechts met [...]